5 نکته ای که باید در مورد انتخاب روپوش جراحی بدانید
اول از همه، آنچه شما باید بدانید این است که AAMI (انجمن پیشرفت ابزار پزشکی) هیچ نمره را برای روپوش جراحی بر اساس نوع جراحی مشخص نمی کند. هر موسسه در نهایت مسئول انتخاب روپوش جراحی مناسب برای کارکنان اتاق عمل خود است.
چهار مورد بعدی رتبه بندی AAMI درجات مختلف لباسهای جراحی استریل محافظ است:
سطح 1: حداقل حفاظت از سد مایع، در مراقبت های روزانه از بیمار زمانی که خطر تماس با مایعات کمی وجود دارد استفاده می شود، معمولاً در اتاق های عمل استفاده نمی شود.
سطح 2: حفاظت از سد مایع حداقل تا کم، در مواردی که خطر تماس جزئی با مایع وجود دارد، برای جراحی های کم تهاجمی مانند توده ها و توده ها استفاده می شود.
سطح 3: حفاظت متوسط از سد مایع، در گستردهترین روشهای جراحی که در آن خطر قرار گرفتن در معرض مایع متوسط است استفاده می شود.
سطح 4: بالاترین محافظت از سد مایع و میکروبی، که محافظت در برابر پاتوژنهای منتقله از خون در مناطق بحرانی را فراهم می کند. برای عملیات طولانی مدت مایع فشرده استفاده میشود.
منطقه بحرانی روپوش جراحی استریل
این تصویر نواحی کلیدی روپوش جراحی استریل را نشان میدهد.
ناحیه بحرانی A و B به ناحیه ای ناحیه اطلاق می شود که به احتمال زیاد با خون، مایعات بدن و سایر مواد بالقوه عفونی تماس مستقیم دارد. برای لباسهای جراحی استریل، این قسمت ها شامل پارچهها و ساختارهای خاصی میباشد (درزهای سرآستین، اتصالات توری جلو).
کل لباس جراحی (ناحیه A، B، وC) از جمله درزها، اما به استثنای سرآستین، و سجاف، باید دارای عملکرد مانع حداقل سطح 1 باشد.
پشت مانتو (ناحیه D ) ممکن است غیر محافظ باشد.
منبع ترجمه:
https://www.winnermedical.com/alcohol-pad.html#Specification